Opis: Hugo 2: Reżyseria: Yair Lev. Z Yairem Levem. „Za 20 lat nikt nie będzie pamiętał Auschwitz” – mówi Hugo Lev, ocalały z Holokaustu, do swojego syna Yaira. „Ale mnie to nie przeszkadza. Nie będzie mnie w pobliżu”. Film „Hugo” (1989) opowiadał niezwykłą, dziwną i zabawną historię ocalenia z Holokaustu Hugo Lwa (ur. 1926), ojca reżysera. Jej motto brzmiało: „Aby przetrwać, potrzeba poczucia humoru”. „Hugo 2”, będący kontynuacją, nie porusza przeszłości, ani nawet teraźniejszości, w której reżyser podąża za swoim starym i podupadającym fizycznie ojcem. Po uświadomieniu sobie, że ich niemożliwy związek nigdy się nie zmieni i że nie da się uniknąć destrukcyjnego wpływu Holokaustu na Hugo, reżyser zmuszony jest obrać inny kierunek. Niestety rozumie, że musi pożegnać żyjącego ojca. Film przenosi zatem spojrzenie w przyszłość i zadaje egzystencjalne pytania o pamięć i zachowanie dziedzictwa ocalałych. To film, nakręcony w ciągu ostatnich czterech lat, w którym reżyser „drugiego pokolenia” (ocalałego z Holokaustu) przekazuje – za pomocą ręcznej kamery – „pochodnię Holokaustu” swojemu ojcu synowi „trzeciego pokolenia” Yahli (ur. 2000), który także ma trudne relacje ze swoim dziadkiem. Czy dzieciom „trzeciego pokolenia” uda się ocalić Holokaust od zapomnienia?